چرا بیش‌تر عکس‌ها مستطیلی هستند؟

آیا شما از عکاسی لذت می‌برید؟
اگر مانند بیش‌تر کودکان باشید، احتمالاً پاسخ این است که «بله!».
چه از دوربین دیجیتال یا یک دوربین گوشی هوشمند استفاده کنید، فناوری امروز به شما اجازه می‌دهد تا زندگی روزمره خود را به شکلی که قبلاً ممکن نبود، ثبت کنید.
آیا تا به حال به چیز جالبی در مورد دوربین‌ها توجه کرده‌اید؟
لنز دوربین به چه شکلی است؟
تصاویری که تولید می‌کند چه شکلی هستند؟
درست است! لنزهای گرد، تصاویر مستطیلی ایجاد می کنند! چطور ممکن است؟!
این کنجکاوی در مورد دوربین‌ها از این واقعیت ناشی می‌شود که لنز دوربین، مستقیماً تصویر را تولید نمی‌کند. درعوض، لنز با یکی دیگر از بخش‌های کلیدی دوربین برای تولید تصویر کار می‌کند. در دوربین های قدیمی، آن عنصر کلیدی دیگر، فیلم نامیده می‌شود. در دوربین های دیجیتال جدیدتر، این بخش به عنوان حسگر تصویر (image sensor) شناخته می‌شود.
وقتی نور از جسمی که از آن عکس می‌گیرید بازتابیده می‌شود، آن نور از طریق لنز دوربین وارد آن می‌شود. کار لنز این است که نور را خم کند و آن را روی فیلم یا حسگر تصویر متمرکز کند.
سازندگان اولیه دوربین، خیلی زود متوجه شدند که لنزهای گرد، کارآمدترین کار را برای متمرکز کردن نور بر روی فیلم انجام می‌دهند. آیا می‌توان لنزی با شکل متفاوت، مانند مستطیل ساخت؟
البته که لنزها می‌توانند به هر شکلی ساخته شوند، اما پیشگامان ساخت دوربین، زود متوجه شدند که لنزهای گرد بهترین تصاویر را روی فیلم ایجاد می‌کنند.
پس فیلم چه می‌شود؟ اگر لنز دوربین گرد است، چرا فیلم را مستطیلی می‌سازند؟ پیشگامان ساخت دوربین به دلایل مختلفی تصمیم به استفاده از فیلم مستطیلی گرفتند.
سازندگان اولیه دوربین به چند دلیل تصمیم به فیلم مستطیلی گرفتند. یکی از این دلایل، منطقی به نظر می‌رسد، اگر به آن فکر کنید: به همه تصاویری که می بینید فکر کنید، چه عکس، نقاشی یا پوستر؛ چه شکلی هستند؟
اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها مستطیل یا مربع هستند. چرا این‌طور است؟
وقتی به نمایش تصاویر فکر کنید، معمولاً آن‌ها را روی دیوارها نمایش می‌دهیم. دیوارها چه شکلی هستند؟
درست حدس زدید: مستطیلی یا مربعی.
وقتی صحبت از قاب‌بندی و نمایش تصاویر می‌شود، استفاده از شکل مستطیلی یا مربعی بسیار آسان‌تر است، زیرا قاب‌ها راحت‌تر ایجاد می‌شوند و به راحتی روی دیوارهایی با شکل مربع و مستطیل نمایش داده می‌شوند.
بنابراین طبیعی است که سازندگان دوربین به فکر ساخت فیلمی باشند که عکس‌های مستطیلی ایجاد کند.
هرچند عملاً دلیل دیگری هم داشت: اگر تا به حال فیلمی را از دوربین قدیمی‌تر دیده‌ باشید، می‌دانید که در یک نوار بلند می‌آید که با گرفتن عکس باز می‌شود. استفاده از فیلم مستطیلی در دوربین به جای مجموعه‌ای از بیضی‌ها یا اشکال دیگر کارآمدتر است.
به همین ترتیب، حسگرهای تصویر امروزی در دوربین‌های دیجیتال، شکل مستطیلی خود را حفظ کرده‌اند. علاوه بر حفظ شکل سنتی فیلم، استفاده از حسگر مستطیلی شکل، منجر به تصاویر بهتر نیز می‌شود.

تصویر نجومی روز ناسا: شهاب‌سنگ به کهکشان نمی‌خورد!

توضیح: کهکشان هرگز در خطر نبود!
یک دلیل اینکه، کهکشان مثلثی (M33) که در تصویر نشان داده شده است، بسیار بزرگتر از دانه‌ریز سنگ واقع در سر شهاب است. دلیل دیگر اینکه، کهکشان بسیار دورتر است؛ در این مثال، 3 میلیون سال نوری از ما در مقابل تنها 0.0003 ثانیه نوری از ما. حتی با همه این دلایل (برای عدم برخورد)، شهاب‌سنگ مسیر عبورش هم در زیر کهکشان بود. باد هم در اتمسفر زمین، قطار مولکول‌های تبخیری درخشان شهاب را نیز از کهکشان دور می‌کردند.
با همه این اوصاف، عکاس نجومی بسیار خوش‌شانس بود که هم یک شهاب و هم کهکشان را در یک نوردهی ثبت کرد؛ که البته این تصویر متعاقباً به دو تصویر دیگر از M33 اضافه شد تا رنگ‌های کهکشان مارپیچی را نشان دهد.
در پایان هم باید گفت، شهاب در یک ثانیه ناپدید شد، اما کهکشان میلیاردها سال دوام خواهد آورد.
منبع: ناسا