چرا آسمان آبی است؟

احتمالاً همه ما زمانی در زندگیمان به بالا نگاه کرده‌ایم و از خود پرسیده‌ایم: ” چرا آسمان آبی است ؟ ” قرن‌ها طول کشید و بسیاری از افراد باهوش از جمله ارسطو، اسحاق نیوتن، توماس یانگ، جیمز کلرک ماکسول و هرمان فون هلمهولتز برای یافتن پاسخ این معما با آن مواجه شدند.
این به این دلیل است که راه حل این پرسش، بخش‌های بسیاری دارد و یک معادله چند مجهولی است که اجزای آن عبارتند از: رنگ‌های موجود در نور خورشید، زاویه‌ای که در آن نور خورشید در جو حرکت می‌کند، اندازه ذرات معلق در هوا و مولکول‌های اتمسفر و نحوه درک چشمان ما از رنگ.

راهنمای جامع طبقات زمین

زمین را به عنوان یک پیاز با چندین لایه تصور کنید که هر کدام خواص و ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارند. کاوش در این لایه‌ها نه تنها به ما کمک می‌کند تا سیاره خودمان را درک کنیم، بلکه بینشی از دیگر اجرام آسمانی در جهان را نیز فراهم می‌کند. آماده سفر به اعماق زمین و کشف اسرار آن هستید؟ شروع کنیم!

تصویر نجومی روز ناسا: NGC 7331 و فراتر از آن

کهکشان مارپیچی بزرگ و زیبای NGC 7331 اغلب به عنوان شبیه کهکشان راه شیری ما معرفی می‌شود.
NGC 7331 در فاصله حدود 50 میلیون سال نوری در صورت فلکی شمالی اسب بزرگ یا پگاسوس (Pegasus)، در اوایل به عنوان یک سحابی مارپیچی شناخته شد و در واقع یکی از درخشان‌ترین کهکشان‌هایی است که در فهرست معروف قرن 18 شارل مسیه گنجانده نشده است (Charles Messier ستاره‌شناس فرانسوی که فهرست مشهور و مرجعی از 45 جرم آسمان عمیق را تهیه کرد-مترجم).
از آنجایی که دیسک کهکشان نسبت به خط دید ما کج است، نوردهی طولانی تلسکوپی اغلب منجر به تصاویری می‌شود که حس قوی عمق را بر می‌انگیزد. این اثر، در این تصویر واضح با وجود کهکشان‌هایی که فراتر از جهان این جزیره باشکوه قرار دارند، بیشتر می‌شود. برجسته‌ترین کهکشان‌های پس‌زمینه تقریباً یک دهم اندازه ظاهری NGC 7331 هستند و بنابراین تقریباً ده برابر دورتر از آن به ما هستند. هم‌ردیفی نزدیک آنها در آسمان با NGC 7331 به طور اتفاقی رخ داده است.
این گروه‌بندی بصری خیره‌کننده کهکشان‌ها در بالای صفحه کهکشان راه شیری، به‌عنوان گروه دیئر لیک (Deer Lick) نیز شناخته می‌شود.

منبع: ناسا